حالا كه دقت مي كنم، چهره ام هم نوراني شده، مبادا دور از جون، وقته مردنمه؟!:ديي
حالِ اين روزهايم به گونه ايي است كه به شدتِ شدت، طالبِ تريپ غم و عر زدن و خودزني وغيره! است حتي!
اما در كماب تعجب، گوييا مخم قر قاطي(!)كرده و سيستم غم و اندوهم با اختلال روبرو شده است و به شدت شنگولم... يعني شنگول ِ شنگول آ... مدام نيشم باز است و هي مي خندم و وراجم و باقي قضايا...
يك جورهايي نگران خودم شدم.... بوخودا!!!
+ نوشته شده در پنجشنبه نهم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 20:38 توسط
|